Arnavut kaldırım taşı
Arnavut kaldırım taşı temelli doğal bir yapı malzemesidir ve kaldırım yolları , sokaklar ve binalar için kullanılır. İngiltere’de, düz bir dar kenarlı yassı taşlar için antik zamanlardan beri, düz bir döşeme yüzeyi sağlamak için kenar üzerine konulması alışılmıştı. Bu, ‘eğimli’ bir yüzey olarak biliniyordu ve yuvarlak çakıllara ihtiyaç duymadığı için İngiltere’nin her yerinde yaygıntı. Eğimli yüzeyler, düzenli olarak boyutlandırılmış granit kütlelerinin bin yıldan daha önce kullanılmasından önce bulunur. Bu gibi eğimli döşeme, her iki form da genellikle ‘parke taşlanmış’ yüzeyler olarak adlandırılsa da, yuvarlak taşlardan oluşan tabakadan oldukça farklıdır. Çoğu yaşayan eski ‘kaldırımlı’ alanlar gerçekte eğimli yüzeylerdir. Bir Arnavut kaldırımlı alan “Causey” in, “C Deneyi” veya “cassie” olarak bilinen İskoç (muhtemelen gelen geçit ). Taşkın taşı doğal olarak oluşan bir formdadır, oysa taşlar ocağın taşından veya biçimli olarak tasnif edildiklerinden farklı olsa da, setler çoğu zaman “kabuklular ” olarak adlandırılır..
Yollarda Arnavut taşı kullanmak
Arnavut kaldırım taşları günümüzde çogu kez yollarda, otoparklarda, villarda, otellerde kullanılan sert ve bir granit malzemesidir.
Kaldırım taşı genellikle ya kum veya benzeri malzeme ayarlanır, ya da birbirine bağlı olan harç . Arnavut kaldırımlı parkeler, bir yolun bütün bir yıl boyunca yoğun şekilde kullanılmasını sağlar. Çamur yollarında sıklıkla bulunan rutların birikmesini önler . Kurak havada ıslak havalarda çamurlu veya tozlu olmama avantajına sahiptir. Ayot atları, asfalttan asfalttan veya taş asmalarından daha fazla çekiş elde edebiliyorlar.
Kumta belirlenmiş Arnavut kaldırım taşları , geçirgen serme olma ve yerdeki hareketlerle çatlama yerine hareket etme gibi çevresel bir avantaja sahiptir.
Arnavut kaldırım taşları
Arnavut kaldırım taşları , on dokuzuncu yüzyılda taş oyma granit setlerle (Belçika bloğu olarak da bilinir değiştirilmiştir). Arnavut kaldırımı sözcüğü genellikle böyle bir tedaviyi tanımlamakta yanlış kullanılır. Setler, nispeten düz ve kabaca dikdörtgen biçimli taşlardı.
Arnavut kaldırımı sokakların kademeli olarak macadam yollarına , daha sonra asfalt yoluna ve en sonunda 20. yüzyılın başında asfalt beton kaplamalarına yol açtı. Ancak Arnavut kuyrukları, modern araç trafiğine sahip caddelerde bile tarihi bölgelerde sıklıkla saklanır. Birçok yaşlı köy ve şehirler Avrupa’da hâlâ Arnavut kaldırımlı veya eğimli edilir.
